Een fietsendrager kan je op verschillende manieren bevestigen. Bij een personenauto monteer je die op de trekhaak. Bij een caravan kan die achterop worden geplaatst, in de wagen zelf of op de dissel. Het is geen moeilijke klus, maar het is wel belangrijk dat het stevig is gefixeerd. Voor de andere verplichtingen kan je hier de fietsendrager eisen vinden.
1. Controle van de kogeldruk
Het eerste wat je doet, nog voordat je aan de slag gaat met de drager zelf, is controleren welk gewicht de kogel van de trekhaak maximaal kan dragen. In het instructieboekje van de auto is dit te vinden. Als je dat niet meer bezit kan je het navragen bij de autodealer of op internet opzoeken. Wanneer je het op internet opzoekt moet je er wel zeker van kunnen zijn dat je de informatie hebt gevonden van hetzelfde model. Gemiddeld genomen ligt het maximale draagvermogen op de kogel van personenauto’s rond de 45 tot 75 kilo.
Ook in geval dat de auto tweedehands is aangeschaft kan het verstandig zijn om te laten controleren of de trekhaak nog in orde is, je weet immers niet of de vorige eigenaar de kogel heeft overbelast. De koppelingskogel kan door de tijd heen zijn beschadigd of aangetast door roest. De kogel zelf moet minstens 49,0 mm in diameter zijn anders mogen er bijvoorbeeld geen aanhangwagens aan worden bevestigd. Wel kan de auto voorzien zijn van een vangmuilkoppeling om de trekhaak bij een APK goed te keuren, maar die zijn doorgaans niet geschikt voor fietsendragers aangezien die niet altijd beschikken over een (passende) kogel.
2. Draagkracht van de fietsendrager
Misschien heb je al langer een fietsendrager, maar nooit frequent gebruikt. Of je hebt het van een familielid of buur gekregen die het niet meer nodig heeft. Dat is natuurlijk mooi, maar je zal wel met één ding rekening moeten houden. Dat is dat de fietsen door de tijd heen zwaarder zijn geworden. Een oude fietsendrager is daar misschien niet op gebouwd waardoor deze in plaats van twee eigenlijk maar één zware fiets kan tillen. Het gaat in dit geval om elektrische fietsen die door hun constructie en accu zwaarder zijn dan andere fietsen. Met name de motor in een elektrische fiets laat het gewicht aantikken, alleen kan die niet verwijderd worden tijdens het vervoer. Daarom is het raadzaam om de accu, die wel los kan, altijd te verwijderen bij transport met een fietsendrager. Echter zijn niet alle elektrische fietsen zwaar, e-racefietsen zijn daarentegen voor fietsbegrippen uiterst licht uitgevoerd.
- Een normale (stads)fiets weegt gemiddeld minimaal en maximaal zo’n 16 tot 21 kilo.
- Een vakantiefiets weegt gemiddeld 17 tot 19 kilo.
- Een elektrische fiets weegt gemiddeld 24 kilo, exclusief accu van 2,5 tot 3,5 kilo. Maximaal kan je dus rekenen op zo’n 27 tot 28 kilo als je de accu niet verwijderd.
- Een lichtgewicht elektrische racefiets kan minimaal zo’n 7 kilo wegen vanwege een carbon frame.
De normale fietsendragers zijn daarom berekend op het dragen van 44 kilo, twee fietsen van maximaal 22 kilo, met een absoluut maximum van 50 kilo. Wanneer je dus twee elektrische fietsen op een fietsendrager installeert zal dit al minstens 48 kilo mee moet torsen waardoor het onverantwoord wordt dit te doen. Zijn je fietsen zwaarder uitgevoerd of laat je de accu’s erop zitten dan ga je ruim over het maximum heen. Daarom is het noodzakelijk om het draagvermogen van de fietsendrager te controleren en deze zonodig te vervangen met een speciale drager voor e-bikes als je er twee wilt vervoeren.
3. Het bevestigen van de fietsendrager
Om een fietsendrager correct te bevestigen op een auto zullen er een aantal zaken gekoppeld moeten worden: het rek, het achterlicht van het rek en een extra nummerbord. Om het rek van de fietsendrager goed te kunnen plaatsen zal de kogel eerst schoongemaakt moeten worden. Met name vet zal verwijderd moeten worden aangezien dat het verschuiven van de fietsendrager bevordert. Het rek moet volledig stil op de trekhaak kunnen staan en zal tijdens het rijden niet mogen ronddraaien op de kogel. Een klem zal vervolgens gemonteerd moeten worden wat als voornaamste koppelstuk zal dienen. De gebruiksaanwijzing die bij de drager is meegeleverd biedt alle instructies om het voor dat model goed te kunnen doen. Stop niet met het instellen totdat er geheel geen ruimte meer is om de fietsendrager op koppelingskogel rond te draaien. Als laatste controle kan je met de hand testen of er nog speling is te bespeuren. Is er beweging te bemerken? Klem de constructie dan nog strakker af. Vervolgens zal de hefboom op slot gezet moeten worden.
Dan kan het achterlicht worden voorzien van stroom en kan de stekker in de stekkerdoos die zich naast de trekhaak bevindt. Doorgaans heb je een 7-polige aansluiting nodig. Dit is om aan alle minimale wettelijke eisen te voldoen voor niet alleen fietsendragers, maar ook boottrailers en aanhangers. Een 13-polige aansluiting is met name van toepassing op caravans met uitgebreide functionaliteiten. Er blijven in dat geval een aantal aansluitingen over die voor 12-volt huishoudelijke apparaten gebruikt kunnen worden.